JAYANTI PARMAR@CHIKHODRA

હેલો પપ્પા, તમે લોકો જ્યારે સુઈ ગયા હતા ત્યારે મેં ઇતિહાસ સર્જી ગોલ્ડ મેડલ જીત્યો છે. બેટા, અમે પણ તને રેસમાં દોડતી જોવા માટે જાગ્યા હતા... અને હિમા દાસ ભાવુક થઈ ફોન પર રડી પડી.... 12મી જુલાઈના રોજ ફિનલેન્ડના ટેમ્પિયર શહેરના રેટિના સ્ટેડિયમમાં આયોજિત વર્લ્ડ અન્ડર-20 એથ્લેટિક્સ સ્પર્ધામાં મહિલાઓની 400 મીટર દોડમાં બંદૂકમાંથી ગોળી છૂટે એમ દોડી 51.46 સેકન્ડમાં દોડ પુરી કરી સુવર્ણચંદ્રક મેળવનારી હિમા દાસનો 20 દિવસમાં આ  પાંચમો ગોલ્ડ મેડલ હતો. દીકરીની આ સિદ્ધિનો પ્રતિભાવ આપતા હિમાના પિતા રંજીતદાસે મીડિયાને કહ્યું કે હું 'ને મારી પત્ની જોનાલી ગઈ રાત્રે ઊંઘી શક્યા ન હતા. કારણકે અમને ચિંતા હતી કે હિમાની સફળતા બાદ અભિનંદન આપવા આવનારાઓને અમે પૂરતું ભોજન આપી શકીશું કે નહીં..? શાકભાજી તો ખૂટી નહીં પડે ને. ? આવા સાવ સાધારણ પરિવારની દીકરીની ઉદારતા તો જુઓ... પોતાને મળેલ ગોલ્ડ મેડલ રાશિમાંથી અડધી રાશિ તેને આસામના પૂરપીડિતોના રાહત ફંડમાં આપી દીધી. આસામના નાગાંવ જિલ્લાના ઢીંગ ગામની રહેવાસી હિમા દાસનો જન્મ 9 જાન્યુઆરી, 2000ના રોજ થયો. આસામના ડાંગરના ખેતરમાં મજૂરી કામ કરતા પિતા 6 વીઘા જમી...

🎭 _પ્રકૃતિ તરફ પાછાં વળીએ_  🎭 *B12 વધારવા માટેઃ* ============= ૧૦૦ ગ્રામ દેશી ગોળ   ૨૦ ગ્રામ ધાણા પાઉડર     ૧ ચમચી  ગાયનું ઘી આ ત્રણેયનું મિશ્રણ કરી શેકવું. પછી બોરના ઠળિયા જેવડી ગોળીઓ બનાવવી. રોજ સવાર-સાંજ જમતાં પહેલા એક ગોળી નિયમિત ચૂસવી. શરીર પોતે જ B12 બનાવતું થઈ જશે. *નોંધઃ* ગોળી ચૂસાઈ જાય કે તરત જમવા બેસી જવું. *_~ડૉ. નીતિન ત્રિવેદી_* ( _પ્રાકૃતિક ચિકિત્સક_) 🎭☘🌿🌴🌳🌾🍀🎭  *બરફના ફાયદાઓ વિષે નીચેના તથ્યો જાણી તમને આશ્રચર્ય થશે. 🌹🎼🌹🙏🌹🌟🌹 .                       👇🏾 *1.* કડવી દવા ખાતા પહેલા, મોંમાં બરફનો ટૂકડો રાખો ! દવા કડવી નહિ લાગે ! *2.* માથું દુ:ખતું હોય તો, બરફના ટૂકડાને પ્લાસ્ટિકમાં લપેટીને માથા પર રાખવાથી દુ:ખાવામાં રાહત થશે! *3.* શરીર પર કોઈપણ જગ્યાએ લાગ્યું હોય અને લોહી નીકળતું હોય તો, ત્યાં બરફનો ટૂકડો ઘસવાથી લોહી બંધ થઈ જશે ! *4.* હાથ-પગમાં કાંટો કે ફાંસ હોય અને સોયથી કાઢવાની હોય તો, ત્યાં પહેલા બરફ ઘસો જેથી તે ભાગ સુન્ન થઈ જાયને પછી કાંટો કાઢો.કા...

તામિલનાડુના નાનાં એવા ગામમાં રહેતી એન.અંબિકા નામની છોકરીના માત્ર ૧૪ વર્ષની ઉમરમાં જ એક છોકરા સાથે લગ્ન થયા. અંબિકા જ્યારે ૧૮ વર્ષની થઈ ત્યારે તે બે દીકરીઓની માતા હતી. અંબિકાનો પતિ તામિલનાડુ સરકારના પોલીસ વિભાગમાં કોન્સ્ટેબલ તરીકે કામ કરતો હતો.  એકવખત પોલીસ કોન્સ્ટેબલ પતિ પરેડ જોવા માટે અંબિકાને સાથે લઇ ગયેલો. ૧૦ ધોરણ સુધીનો અભ્યાસ પણ પુરો ન કરનારી અંબિકાએ જિંદગીમાં પહેલી વખત શાનદાર પરેડ જોઈ. પરેડના મુખ્ય મહેમાન આઈપીએસ ઓફિસર હતા. અંબિકાએ જોયું કે આઈપીએસ ઓફિસરને ખૂબ માન અને સન્માન સાથે આદર મળી રહ્યો હતો. બીજા પોલીસ અધિકારીઓ પણ આ મોટા સાહેબની આગળ પાછળ દોડતા હતા.  ઘરે આવીને અંબિકાએ પતિને પૂછ્યું  કે આ મોટા સાહેબ કોણ હતા ? પતિએ ઓછું ભણેલી પત્નીને આઈપીએસ ઓફિસર અંગે બધી વાત વિગતવાર કરી. આઈપીએસ બનવા માટે યુપીએસસીની કઠિન પરીક્ષા પાસ કરવી પડે. આ માટે પ્રચંડ પુરુષાર્થ કર્યો હોય પછી આવું માન સન્માન મળે એ બધી વાત સમજાવી. અંબિકાએ રાતભર પતિની વાતો પર વિચાર કર્યો.  બીજા દિવસે એમણે એના પતિને કહ્યું કે હું પણ આ પરીક્ષા આપું અને પાસ કરું તો હું પણ આઈપીએસ ઓફિસર બની શકુ...

सावन का पवित्र महीना आज से *************************** भूलकर भी ना करें ये नौ गलतियां ======================= 1. आज यानी 17 जुलाई बुधवार से सावन का पवित्र महीना आरम्भ होने जा रहा है। सावन का महीना भगवान भोलेनाथ को बहुत ही प्रिय होता है। शास्त्रों में कहा गया है कि अन्य दिनों की अपेक्षा सावन के महीने में भगवान शिव जल्दी प्रसन्न हो जाते हैं। सावन के महीने में शिवलिंग पर जल अभिषेक करने से कई गुणा फायदा मिलता है। पूजा के दौरान कई बार कुछ गलतियां कर बैठते हैं ऐसे में भगवान शिव की आराधना करते समय विशेष सावधानी बरतनी चाहिए। 2. सावन के महीने में सात्विक भोजन करना चाहिए। सावन का महीना भगवान शिव को बहुत ही प्रिय होता है। इस कारण मांस, मदिरा, प्याज और लहसुन का सेवन बंद कर देना चाहिए। 3. सावन में हरी पत्तेदार सब्जियों का त्याग करना अच्छा माना जाता है क्योंकि सावन में हरी सब्जियों में पित्त बढ़ाने वाले तत्व की मात्रा बढ़ जाती है। इसके अलावा सावन के महीने में कीट-पतंगों की संख्या बढ़ जाती है जो सेहत के लिए हानिकारक होते हैं। 4. कभी भी शिवलिंग पर हल्दी नहीं चढ़ानी चाहिए। शिवलिंग पुरुष ...

*એક શિક્ષક/વિધ્યાર્થી તરીકે અચુક વાચવા જેવી પ્રેરણાદાયી વાત*.    (જગતભરના શિક્ષકોને, માતા પિતાને કે જેઓ પ્રથમ શિક્ષકો છે અને જેમનો જીવ શિક્ષકનો છે એ તમામને આ લેખ અર્પણ) *ટેડ....* નિશાળમાં પાંચમા ધોરણનો વર્ગ ચાલુ થવાનો હતો. બાળકોને નવા શિક્ષિકાબહેન માટે ઇંતેજારી હતી. બાળકો અને શિક્ષિકાબહેન બંને એકબીજા માટે નવાં હ્તાં. બેલ પડ્યો. એક સુંદર બહેને વર્ગમાં પ્રવેશ કર્યો. એનું નામ મિસિસ થોમ્પ્સન. અભિવાદન થયું. સૌએ એકબીજાનો પરિચય આપ્યો. દરેક છોકરાના અવાજમાં ઉત્સાહ હતો. પણ ત્રીજી હરોળમાં બેઠેલો એક છોકરો કંઇપણ બોલ્યાચાલ્યા વિના બેઠો રહ્યો. લઘરવઘર વેશ અને કેટલાયે દિવસથી જાણે નાહ્યો ન હોય, કદાચ ગંધાતો પણ હોય એવા છોકરાને જોઇને ટીચરને સુગ ચડી ગઇ. એમણે એનું નામ જાણી લીધું, ટેડ. એના મનમાં ટેડ પ્રત્યે તિરસ્કાર ભરાઇ ગયો હતો. ક્લાસમાં ટેડ મશ્કરીનું પાત્ર બની ગયો હતો. ટીચર પણ એને ઉતારી પાડવાનો એક પણ મોકો ચુકતા નહીં. શરુઆતમાં તો એ ટેડની પેપર તપાસતાં ખરાં પણ એકાદ બે વખત ટેડને ઝીરો માર્કસ આવ્યા પછી એમણે ટેડના પેપર પર પહેલે પાને મોટું લાલ મીંડુ મુકવાનું શરુ કરી દીધું. નાપાસની નિશાની કર્યા પછી...

*Everyone should share this useful information on saving lives! It's a way to do good*! Please pass this on, as it is not only teach other people, but could save yourself too! Ways to save a life: 1. *Choking - Just lift up your arms.* In New Jersey, US, a 5 years old boy, cleverly saved his grandmother's life, with a very simple method, by raising the arms! His 56 years old grandma Dilihua was at home watching TV while eating fruits. When she turned her head, a piece of fruit got stuck in her throat. She tried to press on her chest to dislodge it, but it doesn't help. When the boy asked: "Grandma, are you choking?", she could not answer. "I think you are choking Grandma, raise your hands, raise your hands." The Grandma did as he said, and really managed to spit out the fruit! Her grandson was very calm, and said it was something he learned in school. 2. *Body aches upon waking.* Do you wake up in the morning and find yourself experiencin...

*બુધવારની બપોરે-* શતદલપૂર્તિ ✒લેખક: *અશોક દવે* https://ashok-dave.blogspot.in *ડાયાબીટીસ... આટલો ઝડપથી ''મટી'' જાય ?* સ્ટોરી કંઈક આમ શરૂ થયેલી. ઉંમર બાસઠે પહોંચેલી છતાં કૃપા પરમાત્માની કે શરીરમાં કોઈ નાનકડો ય રોગ નહિ. એકાદ વર્ષ પહેલા આખું બોડી ચેક-અપ કરાવેલું, એમાં ય કાંઈ નહિ... ડાયાબીટીસ પણ નહિ ! ...ને આ કોલમના વાચકો જાણે છે તેમ, હમણાં કોઈ દોઢ-બે મહિના પહેલા મને સીવિયર ડાયાબીટીસ નીકળ્યો... ''૫૪૮.'' ધોતીયાં ઢીલા થઈ જાય ને ? પણ ફૂલટાઈમ હસતો માણસ છું એટલે ડાયાબીટીસ આવ્યા છતાં કોઈ મોટી ઘટના મારી સાથે બની રહી છે, એવું મેં મને ય લાગવા ન દીધું. દરમ્યાનમાં સલાહોનો મારો ચાલુ રહ્યો. બધી સલાહોમાં શિરમોર હતી, ગળ્યું બંધ કરવાની. એની સાથે કસરત અને ચાલવા જવાની સલાહો એકની સામે એક ફ્રી મળતી. ત્યાં અચાનક એક કવિશ્રીના ઘેર જવાનું થયું. એમણે કવિતા સંભળાવવાને બદલે ડાયાબીટીસનો નુસખો બતાવ્યો. નુસખો તો મેં ય સાંભળેલો હતો, પણ કવિની દરખાસ્તમાં પડકાર હતો કે, ''આનાથી ડાયાબીટીસ કાબુમાં નહિ રહે... સદંતર મટી જશે... જડમૂળમાંથી !'' એ વખતે એમના પડકાર કરતા...