JAYANTI PARMAR@CHIKHODRA

*ARE YOU A PROFESSIONAL OR DESIRE TO BE ONE?* *Professionalism is defined as the behaviour you exhibit while at work* . As a professional, there are certain traits people expect to see in you regularly. Kindly find below few ways to looking professional at work: *1)   Punctuality:* One of the personality traits of a good professional is arriving to work early. *2)   Positive Attitude at Work:* Every staff must come to work with a positive attitude. Be cheerful and look very bright with a smile.😀. Don't carry your house problems to work place. *3)   Dress Appropriately at all times:* Dressing is such an integral part of being a professional. Every staff must learn to dress properly at all times. Clean well ironed clothes, tidy hair, trimmed nails. Dressing professionally tells a lot about your person and will determine how people treat you. You dress the way you want to be addressed. Keep yourself professionally groomed and always pay attention to your personal hyg

આજે ભક્તકવિ દયારામભાઈ (ઈ.સ.૧૭૭૭–૧૮૫૩)નો જન્મ દિવસ. તેમનો જન્મ ભાદરવા સુદ એકાદશી એટલે કે દાન એકાદશીના રોજ ૧૮ ઓગસ્ટ, ૧૭૭૭ના રોજ એટલે કે આજથી લગભગ ૨૪૦ વર્ષ પહેલાં નર્મદા નદીને કિનારે આવેલા ચાણોદમાં થયો હતો. ગુજરાતી સાહિત્યમાં તથા પુષ્ટિમાર્ગીય સાહિત્યમાં ભક્ત કવિ દયારામભાઈને જે સ્થાન પ્રાપ્ત થવું જોઈએ તે પ્રાપ્ત થયું નથી. નરસિંહ મહેતા, કવિ નર્મદ, દલપતરામ કે અખા કરતાં વધારે વિદ્વતા ભક્તકવિ દયારામભાઈ ધરાવતા હતા. જે ગુજરાત “ગરબા” માટે વિશ્વ-વિખ્યાત છે તેમાં જો ભક્તકવિ દયારામભાઈની કૃષ્ણભક્તિથી રસપ્રચુર ગરબીઓને સ્થાન મળી જાય તો ગુજરાતી ગરબો એક અલગ ઓળખાણ બનાવી શકે એવી તાકાત ભક્તકવિ દયારામભાઈની ગરબીઓમાં છે. પરંતુ ખુબ જ ખેદની વાત છે કે આજે ટ્રેડીશનલ ગરબા માટે જગ-વિખ્યાત વડોદરામાં પણ ગરબા-ગાયકો તેમની ગરબીઓને ગાવામાં ઉપયોગમાં લેતા નથી. ચાલો...તેમના વિષે ટૂંકમાં જાણવાનો એક પ્રયાસ તો કરીએ. . તેઓ પ્રભુરામના બીજા પુત્ર હતા. તેમની મોટી બહેન ડાહીગૌરી અને નાના ભાઇ મણીશંકર ૯ અને ૨ વર્ષની વયે જ અવસાન પામ્યા હતા. તેમના પિતા કારકૂન હતા. દયારામે બહુ અલ્પ માત્રામાં શિક્ષણ લીધું હતું અને તેમને વૈષ્ણવ મંદિરમાં

*ઋષિઓએ અને પૂર્વજોએ ઘણું વિચાર્યા પછી બધું અત્યારે છે એવું મૂક્યું હોય એવું લાગે છે...* કેટલાક ઉદાહરણો... 👉 *ભાદરવામાં શ્રાદ્ધ..*🦅 કાગડી ભાદરવામાં ઈંડા મૂકે અને સૌથી આળસુ પક્ષી કાગ એટલે પક્ષી પ્રેમ માટે અને કાગ ના બચ્ચાંને માટે શ્રાદ્ધ કરવાનું કીધું.. 👉 *ગુજરાતી ડીશ..*🍲 દરરોજ શરીરમાં 40 mg જેટલાં dietary fibre ની જરૂર હોય છે.. એટલે સંભારો રાખ્યો.. રોટલી કે રોટલામા વિટામિન હોય fat soluble હોય છે એટલે સાથે oily ખોરાક જેમકે શાક, અથાણું આપ્યું.. ભાત માં threlin and lysine નામના amino acid હોતા નથી પણ એ દાળ માં હોય છે એટલે દાળભાત સાથે રાખ્યા.. (Nutrition ની આટલી માહિતી હતી એ યુગ માં..) 👉  *ઉપવાસ..*🍎 આંતરડાં ને આરામ મળે એટલે ઉપવાસ કરવાનું સૂચવ્યું..પણ વિજ્ઞાનિક કારણ થી કીધું હોય તો કોઈ માને નહી એટલે ધર્મ સાથે જોડી દીધું.. 👉 *હોળી 🔥અને દિવાળી.*.💥 એ mass fumigation program છે.. આખા ગામ કે શહેર માંથી બધે ધુમાડો કરીને જીવજંતુઓ મરી જાય એના માટે.. (હવે આપણને એ pollution લાગે છે..પણ bike કે car ચલાવતા તો pollution યાદ નહિ આવતું..?!) 👉 *શિવજીને દૂધ..*🥛 શિવજીને

हे मेरी हमारी प्यारी प्यारी हिन्दी तुं है भारत माॅकी माथेकी चमकती बिन्दी ...2 तुझसे ही है हमारा युग युग पूराना नाता तुझसे ही हमारी गौरवगाथा हम रहै है गाता...2 तुं है गंगा, तुं नर्मदा, तुं कावेरी और कालिन्दी तुं है भारतमाॅकी माथेकी चमकती बिन्दी...1 तुझसेही हमने पढना शिखा, चढना शिखा तुझसेही हमने दुनियामें ज्ञानका दरवाजा देखा...2 हम है आशिक तेरे नामके, तेरे है हम बन्दी तुं है भारतमाॅकी माथेकी चमकती बिन्दी...1 तुं फैलाती संप एकता सारे हिन्दुस्तानमें तुं फैलाती ज्ञानकी गंगा हर विध्यालयके मकानमें...2 तुं है तो रखी मैने हर भाषा पर पाबन्दी तुं है भारतमाॅकी माथेकी चमकती बिन्दी...1 रचयिता : जयंतीभाई परमार एम. एम. एन्ड सन्स हाईस्कूल, चीखोदरा. 10.9.2018

બે પુરુષો ગંભીરપણે બીમાર હતા,અને બેઉને એક જ રુમમાં રાખ્યા હતાં.. એક માણસને તેના ફેફસામાંના પ્રવાહી કચરાના નિકાસ માટે દર બપોરે એક કલાક માટે તેમના પલંગ માં બેઠા થવાની પરવાનગી આપવામાં આવી હતી. રૂમમાં ફક્ત એકજ બારી હતી અને તેની પાસે આ ભાઇનો પલંગ હતો. જ્યારે બીજા માણસને હંમેશા લાંબા થઇને સૂતાં જ રહેવું પડતું. આ બન્ને કલાકો સુધી વાતો કર્યા કરતા.તેઓ તેમના પત્ની, પરિવાર, ઘર, નોકરી, તેઓ વેકેશનમાં ક્યાં ક્યાં ફરવા જતા વગેરે વિશે વાતો કરતાં .. દરરોજ બપોરે, જ્યારે પહેલો માણસ બેઠો થતો ત્યારે બેઠા બેઠા બીજાં દર્દી ને બારીની બહારની દુનિયાં નું વર્ણન કરતાં સમય પસાર કરતો. બપોરનો આ એક કલાક બીજા માણસ માટે જાણે જીવંત બની જતો અને તેની દુનિયા હોસ્પિટલનાં રૂમ સુધી સિમિત ન રહેતા બહારનાં વિશ્વ સુધી પહોંચતી… “બારીની બહાર એક સુંદર બગીચો અને તળાવ છે. તળાવમાં બતક અને હંસ રમે છે. બીજી તરફ બાળકો કાગળની હોડી બનાવીને રમે છે. વિવિધ રંગના ફુલો વચ્ચે પ્રેમી યુગલો હાથમાં હાથ નાખીને ચાલી રહ્યા છે અને દૂર ક્ષિતિજ સુધી વિશાળ આકાશનું નયનરમ્ય દ્શ્ય નજરે ચડે છે…” પહેલો માણસ જ્યારે આવું વર્ણન કરતો ત્યારે બીજો માણસ પ

बहन बेटी पर एक छोटी लघु कथा जरूर 2 मिनट का समय जरूर निकले *"रिश्ते"* Prince ?????? *_पिताजी जोर से चिल्लाते हैं ।_* प्रिंस दौड़कर आता है पूछता है... क्या बात है पिताजी? *पिताजी-* तूझे पता नहीं है आज तेरी बहन रश्मि आ रही है?  वह इस बार हम सभी के साथ अपना जन्मदिन मनायेगी..अब जल्दी से जा और अपनी बहन को लेके आ। हाँ और सुन...तू अपनी नई गाड़ी लेके जा जो तूने कल खरीदी है..उसे अच्छा लगेगा। *प्रिंस -* लेकिन मेरी गाड़ी तो मेरा दोस्त ले गया है सुबह ही...और आपकी गाड़ी भी ड्राइवर ये कहके ले गया की गाड़ी की ब्रेक चेक करवानी है। *पिताजी -* ठीक है तो तू स्टेशन तो जा कीसी की गाड़ी या किराया की करके? उसे बहुत खुशी मिलेगी । *प्रिंस -* अरे वह बच्ची है क्या जो आ नहीं सकेगी ? टैक्सी या आटो लेकर आ जायेगी आप चिंता क्यों करते हो .... *पिताजी -* तूझे शर्म नहीं आती ऐसा बोलते हुए ? घर मे गाडी़यां होते हुए भी घर की बेटी किसी टैक्सी या आटो से आयेगी ? *प्रिंस -* ठीक है आप जाओ मुझे बहुत काम है मैं नहीं जा सकता... *पिताजी -* तूझे अपनी बहन की थोड़ी भी फिकर नहीं ? शादी हो गई तो क्य

History of Duliram Na Penda #વડોદરા: વડોદરાના ફેમસ દુલીરામના પેંડાએ 160 વર્ષથી એક જ ટેસ્ટ જાળવી રાખ્યો છે. વર્ષોથી પેંડાના બોક્સમાં પણ કોઇ ફેરફાર થયો નથી. દુલીરામ શર્માની પાંચમી પેઢી હાલ આ વ્યવસાય સંભાળી રહી છે. દુલીરામ પેંડાની ફોર્મ્યુલા પેંડાની શરૂઆત કરનાર દુલીરામ શર્માની છે, જે આજે પણ સિક્રેટ છે. જેથી રક્ષાબંધનના તહેવારમાં દુલિરામના પેંડા લેવા માટે લોકો લાઇનો લગાવે છે. વડોદરાના મહારાજા સર સયાજીરાવ ગાયકવાડના શાસનમાં 1885માં કાઉન્ટેસ ઓફ ડફરિન હોસ્પિટલ (હાલની એસએસજી હોસ્પિટલ )નું ઉદ્ધાટન કરવા લોર્ડ ડફરીન તેમના પત્ની કાઉન્ટેસ ઓફ ડફરીન સાથે વડોદરા આવ્યાં હતા. આ મુલાકાત દરમિયાન યોજાયેલી મિજબાનીમાં કાઉન્ટેસ ઓફ ડફરિનને એક વાનગી ખૂબ ગમી હતી. એ હતી દુલીરામના પેંડા. ત્યારે તેમણે તેને ‘ચોકલેટ’ તરીકે ગણાવી હતી. તેને તેઓ પોતાની સાથે ઇંગ્લેન્ડ લઇ જવા પેક કરાવ્યાં હતા. આ ઇતિહાસનો સયાજીવિજયના જૂના અંકમાં ઉલ્લેખ પણ છે, સાથે જ ‘દુલીરામ’ની આજની પાંચમી પેઢીના વારસદારો આ કિસ્સો ગૌરવ સાથે યાદ કરે છે. દાયકાઓથી વડોદરાવાસીઓ માટે શુભ પ્રસંગે પેડાના પર્યાય બનેલી આ દુકાનનો દેખાવ અને અંદરની રચના 160 વર્ષથી