attending Mr D K Parekh's Viday Programme..........
શિક્ષક દિન વિશેષ...
1. *गुमनामी के अंधेरे में था, पहचान बना दिया* *जीवन की हर मुश्किल और उलझन को आसान बना दिया* *गुरु की कृपा ने मुझे एक अच्छा इंसान बना दिया।।* 2. 3. 4. A teacher affects eternity; he can never tell where his influence stops. Henry Adams શિક્ષક અનંત કાળ સુધી (એની) અસર છોડે છે; એ ક્યારેય કહી ના શકે કે એની અસર ક્યારે પુરી થશે. હેન્રી એડમ્સ 5. 6. ૫ મી સપ્ટેમ્બર શિક્ષકદિન "જીવન પત્તાની બાજીનો ખેલ છે ન તો આ રમત આપણે શોધી છે કે ન તો પતા આપણે બનાવ્યા છે રમતના નિયમો પણ આપણે ઘડયા નથી કે પત્તા કેવા વહેંચાશે તેનો પણ આપણને અંદાજ નથી પતા વેચાય છે - ભારે કે હલકા બસ અહીં સુધી પ્રારબ્ધનું રાજ્ય છે ; પરંતુ રમત સરસ રમવી કે ખરાબ એ આપણા હાથની વાત છે .એવુંયે બને કે કુશળ રમતવીર હળવા પતાથીય સારું રમે ને જીતે, તો નીરસપણે રમનાર ભારે પતા હોવા છતા હારી જાય.આમ જોઇએ તો માનવજીવન પરવશતા ને સ્વતંત્રતા ,દૈવયોગ ને પુરુષાર્થનુ મિશ્રણ લાગે છે.
આ વાંચવા જેવું છે. સંતોષ થશે. *ભગવાને આપણને જે સમયમાં (૧૯૪૦-૧૯૯૦) જન્મ આપ્યો તે તેમની કેટલી કૃપા છે આપણા ઉપરની.....*
ReplyDelete> આપણે ક્યારેય રમતી વખતે કે સાયકલ ફેરવતી વખતે કોઇ દિવસ હેલમેટ પહેરવી પડી નથી.
> શાળાએથી આવ્યા પછી દિ આથમ્યા સુધી આપણે શેરીઓમાં રમતા પણ ક્યારેય પોતાની રૂમ બંધ કરીને ટી વી જોવા બેઠા નથી.
> આપણે ફક્ત આપણા વાસ્તવિક મિત્રો સાથે જ રમ્યા છીએ પણ NET Friend સાથે નહિ.
> જ્યારે પણ તરસ લાગી ત્યારે સીધુ નળનું જ પાણી પીતા, અને ફરી રમવા દોડી જતા.
> મિત્રો સાથે એ જ ગ્લાસમાં પાણી કે શરબત પીતા તો પણ ક્યારેય બિમાર પડયા નથી.
> ખોબો ભરીને મિઠાઈ કે વાટકા ભરીને દાળભાત રોજ જમી જતા તો પણ ક્યારેય Obey-city ની તકલીફ થઈ નથી.
> ખુલ્લા પગે બધે રખડતા તો પણ કંઈ થતું નહિ.
> આપણે જાતે જ આપણા રમકડા બનાવતા અને તેનાથી રમવામાં અનેરો આનંદ માણતા.
> આપણા માતા-પિતા માલદાર ન હતા પણ તેઓ પૈસા કે સંપત્તિ માટે દોડ્યા નહિ પણ આપણને સાચો પ્રેમ આપ્યો, નહિ કે નિર્જીવ દુન્યવી પદાર્થ.
> આપણા પાસે cellphones, DVDs, Play stations, XBoxes, video games, Personal computers, internet, chat ન હતા પરંતુ તેનાથી પણ વધુ સાચા મિત્રો હતા.
> આપણા મિત્રોના ઘેર ગમ્મે ત્યારે પહોંચી જતા અને સાથે જમતા પણ ક્યારેય તેમના ઘરે જવા ફોન કરીને પૂછવું નથી પડ્યું.
> સંબંધીઓ ખૂબ નજીક હતા તેથી આપણા દિલ ખુશ હતા. તેથી ક્યારેય Life Insurance ની જરૂર નથી પડી.
> તે સમયમાં આપણે black & white ફોટામાં હતા પણ આજે તેમાં પણ રંગબેરંગી સ્મૃતિઓ જોઈ શકીએ છીએ.
*Message ના છેલ્લા બોલ*
> આપણે વિશિષ્ટ અને એકબીજાને સમજતી પેઢી હતા, કારણ કે આ છેલ્લી પેઢી હતી કે *જે માતા-પિતાનું સાંભળતા હતા* અને સોથી પહેલી પેઢી છીએ કે જેમણે દીકરા દીકરીનું સાંભળવું પડે છે અને Please અને Sorry વારે વારે કહેવું પડે છે.🙏